Sheridan Road Magazine

Sheridan Road Magazine

Last summer I was asked if I would be interested in doing an interview about my life abroad. After thinking about it a bit I agreed and this resulted in a fabulous interview and even a cover in Sheridan Road!

Since it was the December/January issue I was asked about holiday traditions around the world. It was so much fun to do and I love how it all turned out. Please see below.

Home For The Holidays

One family shares holiday traditions gleaned while living in some of the world’s most beautiful cities.

Linda Sterckel will always remember the Christmas she spent with her family in Montreal. “We had nearly seven feet of snow that year, and all of our family flew in to celebrate with us,” she recalls.

That holiday visit was especially meaningful to the Sterckels—as it was the first holiday spent in Montreal after relocating from the Netherlands, where she and her husband hail from and had previously spent their holidays. It was also the first year they realized they might need to have a chat with their two children about Santa Claus—a tradition different than that of the Netherlands’ Sinterklaas, or Saint Nicholas.

“This is a really big Dutch tradition,” says Sterckel, who notes her anticipation each year as a child when she would put out milk and carrots for Sinterklaas and his horse. “The story my parents told me is that he comes from Madrid to the Netherlands on a boat, and every year he chooses a different harbor so that he can visit all of the children.”

And while the stories of Santa Claus and Sinterklaas seem similar enough (they both have beards, bring presents, and enter the house through the chimney), there are enough differences in the stories, too, from the character’s place of origin and body type (one is a little thinner than the other), to the dates—the latter visits a bit earlier in the month, on December 5. “The more countries you move to, the harder it becomes to explain the differences in these traditions to our children,” notes Sterckel.

Still, the family does a remarkable job of keeping up. To date, they have lived in more than four cities beyond the Netherlands—Montreal, Rome, Paris, and now, Lake Forest—and have participated in the traditions of each. In Rome, that meant visiting Piazza Navona, the Spanish Steps, and St. Peter’s Basilica to see the many nativity scenes on display, and indulging in one of Sterckel’s favorite holiday treats: Panettone, a traditional Italian Christmas bread made with currants. They also enjoyed seeing the town’s spectacles of Befana, a folklore character of an old woman who delivers gifts to children throughout Italy on January 5, the eve of Epiphany.

In Paris, the Epiphany is also known as La Fête des Rois, or Three Kings Day—a favorite for Sterckel’s children because of the iconic Galette des Rois that it entails. “They’d go to school and have this cake that had a bean hidden in it,” she explains. “If you get the slice with the bean, you could be King or Queen for the day—they loved it!”

Their first Christmas spent in the City of Lights was one of Sterckel’s favorite holiday memories. “We invited my husband’s parents to have dinner with us on the Eiffel Tower, and it was incredible,” she says. “We hadn’t celebrated Christmas in a long time together with family in the country we were living in—it was very special.”

Beyond that first year in Paris, the family made the trek back to the Netherlands each Christmas (a four-hour drive from Paris and a two-hour flight from Rome), where they would spend the first day with one side of the family, and the second day with the other. The following year, they would switch up the order. “For us, a normal week in the Netherlands might mean driving 2,000 kilometers just to see all of our friends and family,” says Sterckel. “It’s a lot of planning, but it’s important to see everybody.”

When it came time for New Year’s Eve celebrations, the family would return to Paris or Rome, bringing with them the traditions of the Netherlands to their newly inhabited cities. One year proved to be particularly noteworthy. “I remember the first time we had our Dutch friends over for New Year’s Eve in Paris, and they brought fireworks because there are fireworks and parties everywhere in the Netherlands on New Year’s Eve, whereas the streets in Paris and Rome were always so quiet,” says Sterckel. “A week after we set them off we saw an article in the paper saying it was illegal to do so—so we never tried that again!”

This year marks the first year the family will spend Christmas in Chicago, and according to Sterckel, it might be her most unforgettable one yet. “My husband told me this year is going to be the most memorable Christmas we’ll spend together because he’s going to surprise me—but I have no idea what he’s doing!” she says. In the meantime, she’ll plan what she can. “I want to host a nice dinner, and I might make a turkey because I’ve never done that,” confides Sterckel, who is also penning an Italian cookbook at the moment.

And while she once considered the Netherlands to be home for the holidays, Sterckel is now recognizing the feeling as being much closer than that. “Home is where the four of us are,” she says. “We’ve moved to so many places, so it’s really just about when we are all together. That’s where home is for me.”

USA post partum

USA Post Partum 

Door: Linda Sterckel-Delno in Chicago

Een onverwachte overwinning voor Trump en een overwinning voor de republikeinen in zowel “House” als “Senate”. Een verdeeld Amerika heeft gekozen voor een president die één van de meest nasty campages heeft gevoerd die Amerika ooit heeft meegemaakt.

En wat gebeurt er nu?

De dagen na de verkiezing lijkt Amerika nog meer verdeeld dan tijdens de verkiezingsperiode. Iedereen praat nu openlijk over Trump en Clinton en ik zie ineens overal mensen fantatiek in discussie. Ineens durven Trump-supporters zich te uiten en zijn de anti Trumpers druk aan het protesteren. Hoe was dit mogelijk? Dat is wat ik vooral hoor en ik verbaas me er eigenlijk over dat bijna niemand het heeft zien aankomen. Natuurlijk, de polls waren in favor voor Clinton maar het was nog maar met een kleine marge, zeker na het hernieuwde email debacle. Dat Trump zo overweldigend kon winnen had niemand eigenlijk verwacht, behalve wellicht de Trump aanhangers. Overweldigend enkel electoraal want Clinton heeft met de popular votes overweldigend gewonnen. Nog niet alle stemmen zijn geteld, maar het lijkt erop dat zij 1,5 -2 miljoen meer votes heeft dan Trump.

Op Facebook is het een chaos, vrienden van mij die elkaar ontvrienden of die met elkaar in ellenlange discussies verzeild raken. Eén van mijn Amerikaanse vriendinnen vertelde mij gisteren dat haar familie zo verscheurd is dat haar moeder haar gisteren heeft ontvriend op Facebook omdat zij iets Anti-Trump postte.

Voor de 6e achtereenvolgende dag wordt er massaal geprotesteerd tegen Trump. De vraag waarom er een electoral college is en waarom in Amerika niet gestemd wordt met popular vote. Saillant detail omdat Trump zich jaren geleden nogal uitgesproken uitliet over de electoral vote en het nut ervan. Hij was er op tegen en vond het een achterhaald systeem. Hij vond dat het volk moest bepalen en dat dus de popular vote zou moeten tellen.

En dus is er een petitie op internet dat ervoor wil zorgen dat Trump wellicht niet wordt gekozen als president elect. De electors van de electoral college mogen op 19 december hun stem uitbrengen. Normaliter stemmen zij zoals hun staat heeft gestemd, echter mogen zij voor Clinton stemmen als ze dat willen.

Trump heeft vandaag bekend gemaakt dat Steve Bannon zijn rechterhand wordt. Steve Bannon is een behoorlijk controversieel figuur, een rechtse, witte nationalist met racistische standpunten. Naast Bannon en Priebus moet Trump een team samenstellen van ongeveer 4000 mensen.

En hoe gaat Trump zichzelf distanciëren van zijn bedrijven en organisaties? Vandaag vroeg hij top security clearances aan voor zijn kinderen, wat betekent dat hij dus zijn kinderen wil betrekken bij het Witte Huis en informatie met hen wil delen.

Eén ding is zeker: deze “soon te be” president gaat het helemaal anders doen.

Voor wie het allemaal een beetje zat is en het wat luchtiger wil, zie Josh Bilinson’s Joe Biden-Obama prank Trump tweets.

De FBI beïnvloed de verkiezingen

De FBI beïnvloed de verkiezingen

Door: Linda Sterckel-Delno in Chicago

Afgelopen zomer deed de FBI twee onderzoeken dat de verkiezingen op zijn grondvesten zou kunnen laten schudden.

De eerste zaak betrof Trump’s campagne voorzitter, Paul Manafort, die geheimzinnige zaken zou doen in Oekraïne. Het tweede onderzoek was gericht op relaties die Clinton zou hebben met donaties van de Clinton foundation. Op aandringen van het ministerie van Justitie zag de FBI af van verdere stappen aangezien de verkiezingen te dichtbij lagen. Des te vreemder dus dat FBI director Comey vorige week ineens met de mededeling kwam dat zij een nieuw onderzoek zijn gestart naar emails op de server van Clinton’s aid… Dit cadeautje komt als een geschenk voor Trump. Niemand heeft het meer over Paul Manafort. En daar zit toch een interessant verhaal dat Trump wellicht zou kunnen linken aan Poetin.

In augustus meldde The New York Times namelijk dat anti-corruptie onderzoekers in Oekraïne $ 12.700.000 in geheime betalingen aan de heer Manafort hadden gevonden. De onderzoekers, van Oekraïnes nieuw gevormde Nationale Anti-Corruptie Bureau, beweren dat de betalingen deel uit maakten van een illegale off-the-books systeem waarvan de begunstigden ook verkozen ambtenaren zouden zijn.

Deze onderzoekers waren op zoek naar vele transacties waarbij Manafort betrokken zou zijn, incl. een $ 18.000.000 deal van de Oekraïense televisie door een partnerschap samen te stellen met Manafort en een Russische oligarch Oleg Deripaska, een nauwe bondgenoot van president Vladimir Poetin.

Vier dagen nadat The Times het verhaal over Manafort’s zakelijke transacties had gepubliceerd, trad hij af als voorzitter van de campagne van Trump. Strafrechtelijk onderzoek van de F.B.I.’s blijft, echter het ministerie van Justitie heeft geen openbare stappen gezet in deze zaak.

En zo was er dus gister ineens het verlossende bericht van Comey dat het heropende onderzoek naar de emails van Clinton niets nieuws heeft opgeleverd. Of het a little too late is, is nu natuurlijk de vraag. Hoeveel schade heeft Clinton opgelopen? Feit is dat het inmiddels een nek-aan-nekrace is geworden en het echt afwachten is wat er morgen gaat gebeuren. Wie wordt de nieuwe president van Amerika?

Gaan vrouwen de US verkiezingen bepalen?

Gaan vrouwen de US verkiezingen bepalen?

Door: Linda Sterckel-Delno in Chicago

Nog maar 11 dagen te gaan en het is spannender dan ooit. Wie wordt de president van de Verenigde Staten, Hillary Clinton of Donald Trump?

De demografie zal de uitkomst bepalen. Obama’s overwinning in 2008 en 2012 waren significant vanwege de grote opkomst van minderheden die door Obama naar de stembus waren gekomen. Alleenstaande vrouwen en niet blanke stemmers waren key voor hem.

In 2016 lijken vrouwen de sleutel naar het succes te zijn voor de democraten. Het is één van de redenen dat de tape van Acces Hollywood, waarin Trump walgelijke uitspraken doet over vrouwen, zo desastreus is voor de Republikeinse partij. Het is Trump’s impopulariteit bij met name vrouwen, die ervoor kan zorgen dat hij de verkiezing verliest.

In een Male America zou Trump winnen met een verschil van 11 punten en in een Female America zou Clinton met een 33 punten voorsprong winnen. De verkiezing van de eerste vrouwelijke president in een electoraat diep verdeeld naar geslacht is misschien niet ideaal, maar er is een zekere poëtische rechtvaardigheid voor een overwinning in deze verkiezingscyclus.

Een gender vote split is overigens niet nieuw – de kloof is sinds de jaren ’80 duidelijk in het US electoraat. Obama verloor de meerderheid van mannen, maar won een meerderheid van de vrouwen in beide verkiezingen. Democraten hebben ook sterke standpunten over vrouwenkwesties ontwikkeld.

Republikeinse standpunten over abortus en de financiering van de gezondheidszorg voor vrouwen worden gebrandmerkt als ‘War on Women’ door Democraten en gelieerde groepen, zoals Emily’s List.

Republikeinen hebben in het verleden ook veel controversiële uitspraken gedaan, bijvoorbeeld in 2012 toen een kandidaat van de Republikeinse Missouri Senaat zei dat hij geloofde dat een vrouw niet zwanger kon raken in geval van verkrachting. Maar dit jaar, met de benoeming van Donald Trump, is de genderkloof uitgegroeid tot een kloof van ongekende grootte.

In 2012 won Mitt Romney 56% van de blanke vrouwen, maar die steun is gedaald onder Donald Trump tot 47%, aldus de Washington Post. En dat was voor de release van de ‘Trump tapes’ en meerdere beschuldigingen van seksueel misbruik.

Het is interessant om op te merken dat op dat moment blanke vrouwen niet massaal Clinton steunden, maar het lijkt erop dat de ontwikkelingen van de afgelopen weken dit kunnen veranderen. De debatten en Trump-tape-openbaringen kunnen het stemgedrag van zwevende en onafhankelijke kiezers doen veranderen.

Als Clinton inderdaad op 8 november wordt verkozen tot de eerste vrouwelijke president dan zal dat wellicht zijn mede beslist doordat miljoenen vrouwen zich achter haar hebben geschaard.

Politiek als sport

Politiek als sport

Door: Linda Sterckel-Delno in Chicago

Deze verkiezingen zullen waarschijnlijk de boeken ingaan als één van de meest historische presidentsverkiezingen ooit. Het is een presidentsverkiezing, ook al lijkt het daar totaal niet meer op. Het lijkt meer een sportwedstrijd.

Sportteams hebben, net zoals de kandidaten, fans/aanhangers. Zowel sportfans als politieke fans ontstaan vaak vanuit geografisch oogpunt. In Amerika heb je bijvoorbeeld Republikeinse en Democratische staten. En zoals soms in sport, hebben schandalen, bedrog, slechte prestaties en liegen geen invloed op de mening die fans hebben van hun team.

Als iemand jouw team bekritiseert dan heeft dat eigenlijk helemaal geen invloed op het gevoel voor jouw team. Je blijft 100% achter jouw team staan en je zal er alles aan doen om het andere team te bekritiseren.

Zoals in sport hebben (sommige) fans stickers van hun team op hun auto, dragen ze shirts met de naam van hun team en gebruiken ze slogans. Zo kan iedereen zien wie jij bent. Ajax – Feyenoord? Liverpool – Manchester? Barcelona – Madrid?

Als een fan een medefan ontmoet op straat dan zijn ze gelijk kameraden/gelijkgezinden en zullen ze het over veel dingen eens zijn. Mochten ze iemand tegenkomen van het andere team dan zullen ze onmiddellijk elkaars tegenstander zijn en het oneens zijn over een boel dingen, ongeacht de inhoud.

Politiek is echter geen sport, het gaat niet alleen om het winnen, het moet gaan om de inhoud. Het lijkt er echter meer op dat kiezers willen dat hun team wint, zich niet zozeer realiserend wat het betekent als hun team wint. Wat betekent het voor het land als mijn partij wint, wat gaat er veranderen, wat blijft hetzelfde? Zijn de mensen het eigenlijk wel eens met de standpunten van hun team, ben je trouw aan jouw partij of ben je het eens met de kandidaat? Ik denk dat als de kiezers daar eerlijk antwoord op zouden geven, de uitkomst van de verkiezingen dan wel eens heel anders zouden kunnen zijn.

De aanloop naar het tweede debat Trump vs Clinton

De aanloop naar het tweede debat Trump vs Clinton

Door: Linda Sterckel-Delno in Chicago

Donald Trump start aanstaande zondag het tweede presidentiële debat in een underdog positie. Ondanks zijn zelf uitgeroepen overwinning van het eerste debat, moet hij dit 2e debat, in een “best of 3” debat serie, uitkomen in een must-win situatie.

Hillary Clinton leidt momenteel in alle polls. De laatste polls (van 7 Okt. 16) geven aan 50% Clinton tov 44% Trump met 5% undecided voters.

Post-debat kunnen we stellen dat Clinton het tij heeft gekeerd en meerdere groepen achter zich heeft geschaard. Trump heeft een wake-up call gekregen en moet een comeback maken.

Zijn slechte reputatie bij vrouwen en minderheden is er niet beter op geworden de afgelopen weken. Ook binnen zijn partij zijn er stafleden die hebben gelekt naar de pers dat zij gefrustreerd zijn over hoe Trump campagne voert.

Zijn terugkerende ruzie met Alicia Machado die leidde tot een reeks van vernietigende tweets in de vroege ochtenduren deed het bij veel Amerikanen niet goed.

Het artikel van de New York Times volgde waarin zij met maar liefst 3 pagina’s Trump’s belasting aangiftes van 1995 publiceerde. Trump blijkt een verlies van meer dan 900.000.000,- dollar dat jaar te hebben opgegeven. Belastingdeskundigen zeggen dat zo’n verlies het mogelijk zou hebben gemaakt voor Trump om geen federale inkomensbelasting te hoeven betalen, en dat voor bijna twee decennia.

In plaats van uitleg te geven vuurde Trump terug tijdens een rally dat Clinton tijdens haar huwelijk vreemd zou zijn gegaan en dat ze niet gezond genoeg zou zijn om president te worden.

Hij zei letterlijk “she can’t even make it 15 feet to her car”. Verwijzend naar haar val tijdens haar longontsteking.

En als klap op de vuurpijl degradeerde Forbes Trump met een nettowaarde van 800.000.000,- dollar.

Het enige lichtpuntje deze week voor Trump was het VP debat waarin hij hoopte dat Pence de overwinning zou claimen. En of dat nu eigenlijk gelukt is? Feit is wel dat Pence het beter deed dan Trump en dat hij cool and smooth overkwam. Pence bleef kalm onder druk, hij brak niet en werd niet boos ondanks de voortdurende onderbrekingen van Kaine. Ondanks dat gaf hij toch geen antwoord op de vragen van de presentatrice en verdedigde hij Trump niet.

Tim Kaine had een scherpere beheersing van het beleid maar werd gedwongen de rol van een agressieve hond te spelen, een rol die totaal niet past bij zijn karakter.

De overwinning voor Pence is eigenlijk bijzaak want wat wellicht het meest overvallende was, die avond, was een bericht dat de GOP per ongeluk postte 90 minuten voor aanvang van het debat: namelijk dat Pence de winnaar was. We zijn dit hier inmiddels wel gewend want ook Trumps campagneteam postte voordat het 1edebat eindigde “Trump Won”.

En terwijl ik dit aan het schrijven ben breekt het nieuws van Donald’s ‘locker room banter’… hoeveel erger kan het worden… Is het nog mogelijk dat hij werkelijk de nieuwe president van Amerika wordt?

The days after the debate

The days after the debate

Door: Linda Sterckel-Delno in Chicago

Een dag na het debat staan de kranten bol, de tv’s gloeien nog na en de vraag van de dag is: ‘wie heeft het debat nu eigenlijk gewonnen?’. Dat is natuurlijk weer moeilijk te peilen en zender afhankelijk. De verschillende zenders vechten over wie de winnaar is en zo ook het Amerikaanse volk. De aanhangers van Trump zeggen natuurlijk dat hun kandidaat heeft gewonnen en de aanhangers van Clinton doen hetzelfde. Trump vindt zelf dat hij de winnaar is en tweet dit ook meteen na het debat “Every online poll, Time Magazine, Drudge etc., has me winning the debat. Thank you to Fox & Friends for reporting so!” Andere zenders zoals CNN geven Clinton een marge van 62% t.o.v. 27% maar dat maakt Trump niet uit, hij beschuldigt de mainstream media ervan pro-Clinton te zijn en noemt CNN zelfs Clinton News Network.

Als ik aan mijn Amerikaanse vrienden vraag hoe zij het debat vonden en of het debat heeft geholpen met hun keuze voor één van de kandidaten, is het antwoord eigenlijk (nog) steeds dat ze liever niet willen stemmen. Ze vinden nog steeds geen van beide kandidaten goed genoeg om het land te leiden. Sommige hebben zelfs niet gekeken of slechts een klein stuk van het debat. Ze zijn de verkiezingen beu en vinden het een mediacircus waar geen einde aan komt en waarin niemand eerlijk is.

Ze geven wel toe dat Clinton sterker overkwam, maar het vertrouwen in haar is er nog niet. Dat Trump niet zo’n goede, of zeg maar gerust totaal geen indruk heeft gemaakt, daar is iedereen het wel over eens. Trump was in het debat zoals Trump eigenlijk altijd is, een man met veel woorden. Maar wat zegt hij nou eigenlijk? Heeft hij wel een antwoord op de problemen die moeten worden opgelost en die zo belangrijk zijn voor het land. En Amerika zou Amerika niet zijn als er niet weer allerlei conspiracy theorieën zijn. Waarom snoof Trump zoveel tijdens het debat, is hij verslaafd aan cocaïne? Betaalt hij nou eigenlijk wel belasting en wat is er waar van de beschuldiging van Alicia Machado dat zij door Trump werd gepest wat aantoont dat hij erg vrouwonvriendelijk is?

En zo leiden deze theorieën de Amerikanen weer af van waar het werkelijk om draait, namelijk het kiezen van de president van Amerika!

Dan zijn er ook mensen die een mening hebben; zelfs als die mening op niets gebaseerd is. Zie dit filmpje van Jimmy Kimmel waarin mensen op straat wordt gevraagd wat ze van het debat vonden, een dag voor het debat!

Het wachten is nu op het volgende debat van 9 oktober dat hopelijk meer diepgang zal hebben.

Being Trumped

Being Trumped 

Door: Linda Sterckel-Delno in Chicago

Na 5 jaar van de “birther” conspiracy theories maakte Trump vrijdag geen vrienden met de media. Donderdagavond kondigde zijn campagneteam aan dat Trump op vrijdag, tijdens de opening van zijn nieuwe hotel, een persconferentie zou geven over het “birtherism”. Ofwel de conspiracy omtrent de geboorteakte van Obama. Er werd een enorme hype gecreëerd alsof Trump een ‘spectaculaire’ mededeling ging doen. Dit bleek echter een goed geregisseerde mediastunt. De media werd behoorlijk “getrumped”, niet alleen was zijn “persconferentie” maar 33 sec; het duurde maar liefst 40 min voordat Trump überhaupt iets zei. En wat hij zei was iets dat we eigenlijk al lang wisten: ja Obama is inderdaad Amerikaans staatsburger!

De media waren furieus, ze voelden zich in de maling genomen. Zij hadden live uitgezonden hoe Trump maar liefst 40 minuten door veteranen de hemel in werd geprezen, iets wat ze nooit zouden hebben uitgezonden als ze niet dachten dat hij een bijzondere verklaring zou geven. Het was een schande en daar bleef het niet bij. De volgende 72 uur werd het niet veel beter.

Zoals zo vaak met Trump is het moeilijk te zeggen welke van de opmerkingen die hij het afgelopen weekend heeft gemaakt het meest beledigend zijn. Was het zijn “excuusloze” verklaring omtrent birtherism, was het zijn beschuldiging naar het team van Clinton dat zij birtherism hadden gestart, was het zijn verklaring dat hij birtherism had gestopt, was het zijn suggestie dat Hillary’s beveiliging moest worden ontwapend en dat we dan wel zouden zien wat er zou gebeuren?

 

Electile Dysfunction

Met nog maar 49 dagen tot aan de verkiezingen, kunnen ze nu al de boeken in als de meest bizarre ooit. Een verkiezing tussen twee kandidaten die geen van beide populair zijn. Maar 9% van de Amerikanen heeft gekozen voor de nominatie van Clinton en Trump en maar liefst 81% van de Amerikanen zei bang te zijn voor verkiezingen tussen deze kandidaten. Zoals het er nu uitziet, is dat wat er straks gaat gebeuren. De regel is namelijk dat een 3e partij minstens 15% in vijf nationale opiniepeilingen moet bereiken en dat is lastig – niet onmogelijk – maar vooral lastig omdat de peilingen geen 3e partij kandidaten toevoegt aan de polls.

De polls daarentegen geven bijna dagelijks een andere uitslag. De ene dag ligt Clinton voor en de dag erop is Trump weer leading. De uitslag is zo onvoorspelbaar en daar komt nog bij dat er een grote groep kiezers is die helemaal niet wil stemmen. Ze vinden geen van beide kandidaten geschikt voor het presidentschap. Deze groep kiezers heeft last van Electile Dysfunction. En dat is een groot probleem. Met name omdat deze groep dreigt niet te gaan stemmen op 8 november. En het is belangrijk dat deze kiezers toch naar de stembus gaan, omdat zij een enorme invloed kunnen hebben op de uitslag. De jacht lijkt dan ook geopend om deze groep voor zich te winnen. Want het zou toch echt een belediging voor de democratie zijn als de uitslag straks wordt bepaald door diegenen die besluiten thuis te blijven op 8 november.

Inburgering (1st blog voor Pauw)

Inburgering

Door: Linda Sterckel-Delno in Lake Forest, Illinois -Chicago

Toen ik een jaar geleden hier net aankwam was ik eigenlijk helemaal niet zo bezig met de verkiezingen en raakte pas geïntrigeerd toen ik auto’s zag rijden met “OMG” stickers. Niet refererend aan “Oh My God/Gosh” maar “Obama Must Go”.

Ondanks dat Illinois de meest democratische staat van Amerika is, blijken toch best veel Amerikanen hier pro Trump. Ze gaan nog niet zo ver dat ze met Trump stickers rondrijden. Wat dat betreft is een stem voor Trump een stem die je niet van de daken schreeuwt. De mensen die pro Trump zijn en wellicht op hem zullen gaan stemmen, zijn dat in zekere mate in stilte.

Als niet Amerikaanse kreeg ik bij aankomst in Amerika een cross cultural training. Eigenlijk een soort inburgeringscursus. Belangrijkste les: er zijn 3 “verboden” topics, waar je eigenlijk niet over mag praten: Sex, Religie en Politiek. Dat laatste is nu natuurlijk een hot topic. Iedereen heeft het erover. Mijn ervaring is dat Amerikanen met name willen weten wat er in Europa wordt gezegd over de kandidaten en wat de mening van de Europeanen is. En ja wat vinden we eigenlijk?

Trump vs Clinton

Wie is Trump? Vastgoedmagnaat, ondernemer, schrijver en televisiepersoonlijkheid. Trump heeft in Amerika met name door zijn programma ‘The Apprentice’ bekendheid gekregen en is daardoor enorm populair geworden. Zijn uitspraak “You’re fired” is legendarisch. Trump verwoordt het gevoel van de Amerikanen op dit moment, ze zijn ontevreden, hekelen politici en willen verandering. Verandering die Trump zou kunnen brengen. Hij wil Amerika weer succesvol maken. Trumps’ slogan “Make America great again!” is erg populair. Dat is wat de Amerikanen willen: het oude, succesvolle Amerika terug. Zij nemen het de immigranten kwalijk dat ze geen goede banen kunnen vinden, dat huisvesting en gezondheidszorg een probleem is. Het stoort ze dat immigranten weinig of slecht Engels spreken en zich niet houden aan de Amerikaanse normen en waarden. Dat Trump geen ervaring heeft en overkomt als een ongeleid projectiel maakt ze niet zoveel uit. Hij zegt wat zij denken.

Clinton die op papier de beste kandidaat lijkt, kampt o.a. met een enorm imagoprobleem. Mensen vertrouwen haar niet; ze heeft te veel schandalen op haar naam, Whitewater, Benghazi, het “email” onderzoek en het feit dat ze bij Bill Clinton is gebleven. Ze geloven niet dat Hillary verandering kan brengen. Ze komt ook niet transparant over. De vraag die mensen hier stellen is: Who is the real Hillary Clinton? En niemand weet daar eigenlijk een antwoord op te geven. Daarnaast is haar gezondheid een probleem. Eergisteren werd bekend dat ze een longontsteking heeft maar de mensen hier zijn sceptisch. Ze vinden het verdacht dat Clinton en haar team na haar “coughing fit” vorige week in Cleveland, niet meteen toegaf een longontsteking te hebben. En waarom was het nodig om te doen alsof ze hooikoorts had? En zo zijn er alweer een boel verhalen gaande waarom Clinton niet transparant is over haar gezondheid en of ze wellicht meer te verbergen heeft.

Het zal een spannende race worden tot aan de verkiezingen op 8 november. De kandidaten liggen in de polls zo dichtbij elkaar dat het echt onmogelijk is te zeggen wie de nieuwste president van Amerika gaat worden. Op 12 september leidt Clinton met maar 5%, terwijl dat gisteren nog 10% was. Het wachten is op de debatten. Het eerste echte debat zal op 26 September zijn. Iedereen kijkt ernaar uit. Hier wordt gezegd dat het een battle wordt tussen “the smartest person in the room” en “the class clown”. Clinton zal zich uitermate goed voorbereiden maar Trump zegt dat hij dat onzin vindt en geen zin heeft om zich voor te bereiden. Hij zegt zelfs dat het gevaarlijk is je teveel voor te bereiden en dat je daarmee niet betrouwbaar overkomt. Dat het dan lijkt alsof je je voordoet als iemand anders. En dat past natuurlijk in het straatje van de Trump voters.

 

 

Chicago

Unknown

 

An international move is always a lot of work. Especially with kids, but I must say it has been one of the easiest transitions. Living in an English speaking country has many plusses. For the first time no need for language training, which is nice. If I need anything I can just ask and know that someone will understand what I want. This gives me time now to explore my new surroundings and experience how it is to live here.

So far one of the interesting facts about Americans I learned through my cross cultural training, which means basically you learn “how to behave in your new country”. What to do, what to say, but esp. what not to do or say. Interesting enough there seems to be 3 no no topics: religion, sex and politics. Politics is almost unavoidable this political cycle. There’s just too much going on for people not to talk. And I have lots to say but will leave that for a different post.

One of the things Americans do love to talk about is sports. American football and baseball, both sports I know nothing about. To watch an actual game is mind blowing and very time consuming. A baseball game can take up to 3 hours, which is very long if you haven’t got a clue what’s going on..

Of course now living in the US we need to see a real game and get a better understanding. That’s why next week we are going to see the Cubs for the first time. This week I have decided to read everything there is on rules and regulation and hopefully I will be an expert before going to the game. I shall write after that, perhaps I will be a fan..